۱۳۹۲ بهمن ۸, سه‌شنبه

خندان اما خسته...

آدم توی زندگیش خیلی پیش می آید که بخواهد جای یک نفر دیگر باشد. حداقل من یک لیست بلند بالا دارم از آدمهایی که دوست داشتم جایشان بودم. اما ... به نظرم کمتر پیش می آید که آدم دلش نخواهد جای یک فرد خاص باشد. من تا حالا چنین حسی را تجربه نکرده بودم در زندگی واقعی. توی فیلم ها چرا. بعضی وقتها وقتی یک فیلم تمام می شد خوشحال بودم که فیلم بوده و ... تمام شده. حالا اما... احساس می کنم چقدر خوب که من جای والری تریروایلر نیستم. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر