تو یا شما

1- فرانسویها هم مثل ما برای تو و شما دو کلمه متفاوت استفاده می کنند. مثل ما، هم برای احترام و در مقابل کسی که نمی شناسند «شما» را به کار می برند. اما بر خلاف ما یک چیزی دارند به اسم تو-تو یا شما-شما*. وقتی با کسی آشنا می شوی حتی اگر یک استاد باشد می پرسد تو-تو یا شما-شما. همان اول تکلیف اینکه با هم صمیمی هستید یا یک فاصله ای را رعایت می کنید مشخص می شود. نمی شود که تو به یک کسی بگویی «شما» و او در پاسخ «تو» به کار ببرد. یک چیز دو طرفه است. یعنی فاصله ای را تعریف می کند بین آدمها که هر دو درک مشابهی از آن دارند.
2- من همیشه با اینکه به کسانی که خارج از روابط مرسوم همکلاسی- دوست بوده اند بگویم «تو» مشکل داشته ام. این مشکلم از وقتی ازدواج کرده ام به مراتب بیشتر شده. قبلا می توانستم راحت تر به کوچکترها بگویم تو اما... حالا همان کوچکترها هم برای خودشان خیلی بزرگ شده اند. تازگیها این موضوع خیلی اذیتم می کند. احساس می کنم با این کارم فاصله می اندازم بین خودم و دیگران؛ فاصله ای که واقعی نیست.
3- بعضی ها هستند که سالهاست دوستند. مثلا دوست ِمامانِ آدم که می شود دوست خود آدم. یا یک استادی که می شود همکار و دوست. یا... به نظرم اگر اینجور آدمها خودشان به آدم بگویند که می توانی مرا «تو» خطاب کنی حداقل برای من یکی که خیلی راحت تر می شود قضیه. به خودم باشد تا ابد به خاطر شاید یکی دو سال اختلاف سن می گویم «شما».
4- فرانسویها به انگلیسیها غبطه می خورند که برای تو و شما یک کلمه دارند.
5- تا وقتی نتوانی به کسی بگویی تو، نمی توانی بگویی که با هم دوستید. به نظر من که نمی شود یعنی. می شود؟
6- بالاخره تو یا شما؟؟؟!

*tutoyer & vouvoyer که مصدر فعل هستند.