وقتی آدم شروع می کند به نوشتن تازه می فهمد که چقدر در زندگیش اتفاق افتاده؛ چقدر زخم خورده؛ چقدر رنج کشیده. از وقتی هوس نویسندگی افتاده به سرم شبها نمی توانم بخوابم. همه آدمهایی که می شناسم و همه خاطراتی که بخشی از قلبم را کنده اند و برده اند جلو چشمانم رژه می رود. چیزهای ساده ای که آدم اصلا فکر نمی کند در حافظه اش بمانند... نوشتن آدم را پیر می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر