این پست دویستمین پست این وبلاگ است و اگر من نویسنده اش هستم، پس اعداد مهم است برایم و نمی توانم توی دویستمین پست وبلاگم که تصادفا همزمان شده با صدمین پست پرشین بلاگ، هر چیزی که دلم خواست بنویسم. برای همین کلا چیزی نمی نویسم!
با اینکه نزدیک 5 ماه است شروع کرده ام و وضعیت وبلاگم بهتر از چیزی است که انتظارش را داشتم، اما بیشتر از همه از این خوشحالم که بالاخره توانستم ستاره را وادار کنم به نوشتن. ده سال بود تلاش کرده بودم و نشده بود. او هنوز یک ماه نشده که شروع کرده اما به نظر من که خیلی موفق بوده. من برایش فقط تصویر سازی می کنم. تا الان 4 تا درست کرده ام اما او فقط 2 تایش را پذیرفته. اگر بتوانم برایش ماهی دو سه تا تصویر درست کنم خیلی خوب است. یک روزی می رسد که می توانم مثلا دویستمین تصویر سازیم را در وبلاگ او جشن بگیرم. تا آن روز خیلی مانده... ولی اگر یک کمی از انرژی هایی که الکی هدر می دهیم و کم هم نیست متمرکز کنیم روی این کار حتما موفق می شویم!
پی نوشت: در اینجا لازم می دانم از نفیسه و آیدای عزیز که در این راه مشوقم بوده اند تشکر کنم. امیدوارم روزی هر دویتان به من افتخار کنید!
با اینکه نزدیک 5 ماه است شروع کرده ام و وضعیت وبلاگم بهتر از چیزی است که انتظارش را داشتم، اما بیشتر از همه از این خوشحالم که بالاخره توانستم ستاره را وادار کنم به نوشتن. ده سال بود تلاش کرده بودم و نشده بود. او هنوز یک ماه نشده که شروع کرده اما به نظر من که خیلی موفق بوده. من برایش فقط تصویر سازی می کنم. تا الان 4 تا درست کرده ام اما او فقط 2 تایش را پذیرفته. اگر بتوانم برایش ماهی دو سه تا تصویر درست کنم خیلی خوب است. یک روزی می رسد که می توانم مثلا دویستمین تصویر سازیم را در وبلاگ او جشن بگیرم. تا آن روز خیلی مانده... ولی اگر یک کمی از انرژی هایی که الکی هدر می دهیم و کم هم نیست متمرکز کنیم روی این کار حتما موفق می شویم!
پی نوشت: در اینجا لازم می دانم از نفیسه و آیدای عزیز که در این راه مشوقم بوده اند تشکر کنم. امیدوارم روزی هر دویتان به من افتخار کنید!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر