همه اش این مدت فکر می کردم که چه شد که «یهو» به وبلاگ نویسی علاقمند شدم. فهمیدم که از نشانه های سی سالگی است؛ و گرنه بیست ساله ها ترجیح می دهند نوشته هایشان را در یک دفتر قفل دار بنویسند و در هزار سوراخ پنهان کنند. من حتی خودم هم نمی دانم دفترهایم را کجا قایم کرده ام. وبلاگ می نویسم چون سی ساله شده ام.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر