آن زمانی که من دوره راهنمایی را می گذراندم خواندن کتابهای فهیمه رحیمی مد بود. حتی یادم هست برای تولد دوازده یا سیزده سالگیم مامان یکی از کتابهای او را برایم کادو خرید. آن روزها منتقدانش می گفتند که موقع درست کردن قورمه سبزی داستان می نویسد. حالا شده حکایت من. گیرم که قورمه سبزی نه و لازانیا. در نتیجه تفاوتی حاصل نمی شود!
اون موقع که دوره ی فهیمه رحیمی خوندن ِ خیلی از همسن و سال هام بود، نخوندمش... عوضش کتابایی رو خوندم که باید تویِ 20 سالگی یا حتا 25 سالگی می خوندم... تازه به این موضوع افتخار هم می کردم... یک بار همین تازگی ها از خودم پرسیدم حالا مثلن چی می شد اگه "فهیمه رحیمی" می خوندی؟!! چیزی رو از دست نمی دادی... عوضش توی 20 یا 25 سالگی کتابایی رو می خوندی که موقعش بود بخونی...
پاسخحذف